Familja u shua në aksident: “Erdhëm me këngë dhe nëna na priti me vaj”, familjarët dhe qytetarët protestë në Fier, ja mesazhet e forta për drejtësi!

Familja u shua në aksident: “Erdhëm me këngë dhe nëna na priti me vaj”, familjarët dhe qytetarët protestë në Fier, ja mesazhet e forta për drejtësi!

Ashtu siç ishte parashikuar, po mbahet sot në Fier një protestë sensibilizuese për aksidentin tragjik që i mori jetën 4 anëtarëve të familjes Gushi.

Me pankarta në duar me mesazhe të forta sensibilizuese, familjarë të familjes fatkeqe, por edhe qytetarë, janë mbledhur në qendër të qytetit ku kanë kërkuar drejtësi për Eduart Gushin, 44 vjeç, gruan e tij, Silvana Gushin, 33 vjeçe, dhe dy vajzave të tyre të mitura, Anastasia dhe Eva, 12 dhe 9 vjeçe.

“Erdhëm me këngë dhe nëna na priti me vaj”, ‘Në jetë bëjmë dy gabime të mëdha: Flasim kur duhet të heshtin dhe heshtim kur duhet të flasim’, “Katër fëmijët tanë i kemi rritur në një dhomë””, këto kanë qenë disa prej pankartave me mesazhe drithëruese kushtuar aksidentit tragjik që ndodhi më 25 qershor në aksin Fier-Vlorë.

Humbi jetën në aksident, rrëfimi i Anastasias në ditarin që u gjet në makinë: Jam shumë e lumtur

Ky është një prej kujtimeve më të forta që tashmë gjyshërit dhe familjarët e tjerë do të kenë prej saj. Bëhet fjalë për ditarin e Anastasias së vogël, 9-vjeçarja e cila humbi jetën tragjikisht në një aksident, bashkë me prindërit dhe motrën e saj.

Aksidenti tragjik ndodhi më 25 qershor në aksin Fier-Vlorë, ku makina me të cilën udhëtonin si familje u godit nga një tjetër mjet nga pas, duke i nxjerrë nga rruga dhe për pasojë humbën jetën të katërt. Ka qenë kushërira e vogëlushes që ka lexuar sot pjesë nga ditari i Anastasias, që të gjithë e thërrisni shkurt ‘Ana’, e cila vetëm pak ditë para se të vinte në Shqipëri kishte hedhur emocionet e saj në letër, ku sekretet ia kishte besuar ditarit që e quante “Junakuk”. Mes lotësh dhe duke u ngashëryer, ajo lexoi disa pjesë nga ditari i vajzës, ndërsa gjyshja dhe tezja e saj u shkrehën në vaj.

Ditari i vogëlushes u gjet në makinën e familjes, bashkë me sende të tjera të tyre, që tashmë do të jenë një kujtim i fortë për familjet e viktimave.

Më datë 15 qershor Anastasia shkurante; “Sapo filloi behari do të shkojmë në Shqipëri. Jam shumë e lumtur që do të takoj nënën, gjyshin, tezen. Dua kur të vete në Shqipëri, të dalë dhe të blej shumë gjera. Dua të vete në shumë vende që nuk kam vajtur dhe të blejë shumë gjëra. Po nuk vajtën se di. Babi do na blejë shumë gjëra, një tabletë të dyjave. Bëj shaka. Dua të vetë, por dua dhe të marr tabletin se dua të bëj mësimet. Sot vajtëm nga parku dhe lozëm.

U kënaqëm. Por jam e mërzitur dhe nuk e di pse. Babi do iki në punë”, thuhet në një pjesë të rrëfimit në ditarin e Anastasias. Më tej vajza shkruan: ‘Junakuk, kanë mbetur edhe 15 ditë për të vajtur në Shqipëri, jam shumë e lumtur të vemi në Shqipëri. Atje do kënaqemi. Do jem e lumtur. Jam e lumtur. Ti ke thënë që të jem e lumtur. ‘Junakuk’ dua të them se e nxora mesataren këtë vit 16, por vitin tjetër të premtoj se do ta nxjerr më shumë. Të jap llafin….”, thuhet në një pjesë të rrëfimit të 9-vjeçares.

I vdiq vajza bashkë me familjen në aksident, nëna mes lotëve: M’u helmua shpirti, kërkoj drejtësi

Fjalë që prekin zemrat e të gjithëve. Dhimbja e një nënë që ka humbur të shtrenjtit e saj në një aksident tragjik, vajzën, dhëndrin dhe dy mbesat e saj. Ngjarja tragjike ndodhi më 25 qershor, në aksin Fier-Vlorë. Nga vendi ku po mbahet protesta në Fier, ku familjarët dhe qytetarët kërkojnë drejtësi për zbardhjen e ngjarjes, nëna e Silvana Gushit kërkoi drejtësi nga shtetit që drejtuesi i mjetit, shtetasi me inicialet I.M., të merrte dënimin e merituar.

“Oh çfarë më bëre! Oh Zot. Preke atë fëmijë, ça më bere. 3 vajza dhe një djalë, ça më bere?! Ku janë vajzat e mia, ku është djali im. Jam vrarë shumë shpirtërisht. Bëj thirrje të gjithë popullit ngado që janë, nënave, baballarëve, ju lutem shumë për këta çuna që i lënë të bredhin vend e pa vend, që të marrim jetën e fëmijëve që i kemi rritur me halle. I lutem shumë qeverisë që të marrin masa, se 4 fëmijët sot po hanë dhe. Nëna ka 5 ditë që është helmuar dhe tërë jetën e helmuar. Më mbyllën derën e vajzës. Vajza ime erdhi tek prindërit me pushime, si gjithë emigrantët dhe i la kockat nga një fëmijë, i cili nuk është djalë i edukuar. Sepse ai djalë nuk e meriton që të jetë djalë nënë dhe babai pasi nëse është me norma, të vëri dorën në zemër dhe t’i thoshte kësaj nënë një llaf. Ka 5 ditë që më kanë vdekur fëmijët dhe nuk më kanë thënë një llaf. Ça prindi është ky?

Ça nenë është kjo? Po t’i kishin vdekur asaj 4 fëmijë ça do bënte kjo nënë? Ju lutem shumë kryeministrit, presidentit, avokatit, doktorit, dhe të gjithë botës, që të ngrihen në revoltë dhe të ngrihet drejtësia në vend. Sot e pësova unë, nesër do ta pësojnë nënat e tjera. Siç e kanë pësuar. Kjo do të vazhdojë, pasi këtu nuk ka drejtësi. Këtu është paraja, nuk është drejtësia. Prandaj vajza ime ishte e thjeshtë, burrin e kishte të thjeshtë, kishte dy vajza të edukuara dhe kishte shkuar në emigrim për t’u ushqyer. I morën jetën këta rrugerçërisht, maskarenj, Nënat të gjitha të më dëgjojnë t’ju flasin fëmijëve. Mos t’ju japin makina të shtrenjta 100-200 mijë euro, por t’i edukojnë, t’i japin shkollë e t’i bëjnë me edukatë.

Po t’i kishte ndodhu asaj nënë ça do bënte ajo?! Më është helmuar kocka, shpirti. Po prisja vajzën të më bënte pushimet. Vetë e di si i kam rritur, me halle plotë. Herë pa ngrënë. I bëj thirrje rrethit të Fierit, Tiranës e Durrësit, gjithë Shqipërisë dhe botës. Jam e vrarë. Nuk e di. Ju lutem shumë nëse flas ndonjë fjalë, por jam nënë. Unë nuk dua më t’i pres. Për ça i dua, sot është vonë. Të më vinte në derë ai babai dhe sikur plumbin të më nxirrte, unë nuk do e vrisja. Unë nuk jam hakmarrëse. Nuk ia prisja kokën, dua drejtësi. Siç po hanë dhe 4 fëmijët e mi, dhe ai të shkojë atje ku e meriton. S’jam për hakmarrja, dua ligjin. Siç e meriton. Edhe djali im të kishte bërë atë gjë, atje të kalbej siç e meriton (në burg) se mori 4 jetë. Mori në dhëndër 44 vjeç, më mori vajzën 34 vjeçe, më mori mbesën 14 vjeçe, më mori mbesën 9 vjeçe. Mezi i kam rritur. Ju lutem shumë!”, tha nëna.